Jakie elektrody do spawarki inwertorowej – rodzaje elektrod

Żeby spawarka mogła wytworzyć łuk elektryczny, konieczne jest zamknięcie obiegu prądu, za co odpowiada elektroda. Pełni ona dodatkowo funkcję spoiwa, za pomocą którego możliwe staje się łączenie metalowych elementów. W sklepach spawalniczych dostępne są różne rodzaje elektrod i wybór odpowiedniej czasami okazuje się trudny. Oto kilka wskazówek, które mogą się przydać.

Elektrody otulone

Jest kilka rodzajów elektrod otulonych do spawarki inwertorowej:

• Rutylowe – oznaczone literą R, ich otulina to rutyl oraz odtleniacze: żelazomangan i żelazokrzem. Elektrody rutylowe mają uniwersalne zastosowanie, pozwalają na uzyskanie spoiny mającej gładką powierzchnię. Jedną z ich podstawowych zalet jest brak konieczności suszenia (chyba że podczas spawania łuk jest niestabilny lub pojawiły się na nich białe wykwity).
• Kwaśne – oznaczone literą A, w ich otulinie znajduje się duża ilość tlenków żelaza oraz odtleniaczy. To elektrody odpowiednie do uzyskania gładkiej i cienkiej spoiny, nadają się do spawania przede wszystkim w pozycji nabocznej i podolnej. Jeśli nie ma na nich białych wykwitów, nie wymagają suszenia.
• Zasadowe – oznaczone literą B, w porównaniu do elektrod kwaśnych i rutylowych są mniej kruche. W ich otulinie znajduje się m.in. węglan wapnia i magnezu, a także fluoryt. To dobre elektrody do spawania grubych elementów, ale przed użyciem wymagają suszenia przez ok. 1-3 godziny, zalecana temperatura to 300-350 st. C.
• Celulozowe – oznaczone literą C, w ich otulinie jest mączka drzewna, odtleniacze oraz do 30% celulozy. Elektrody celulozowe sprawdzają się podczas spawania w niesprzyjających warunkach atmosferycznych i w każdej pozycji. Nie trzeba ich suszyć.

Przeglądając oferty sklepu spawalniczego, np. https://allweld.pl/pl/c/Elektrody-spawalnicze/79, można zauważyć, że dostępne są także inne elektrody otulone, przykładowo rutylowo-celulozowe czy rutylowo-kwaśne. Są one połączeniem właściwości poszczególnych powłok. Średnica elektrod otulonych przeważnie mieści się w zakresie 1,6 – 6 mm (dobiera się je do grubości spawanego materiału).

Elektrody bez otuliny i topliwe

W sklepach spawalniczych znajdziemy nie tylko elektrody otulone, ale również takie bez otuliny. Znajdują one zastosowanie w innych sytuacjach. Elektrody otulone są przeznaczone do spawania metodą MMA, ich powłoka wytwarza gazową osłonę, w której może jarzyć się łuk spawalniczy. Elektrody topliwe bez otuliny wykorzystuje się podczas spawania metodą MIG/MAG. Jak sama nazwa wskazuje, topią się one w trakcie łączenia elementów, określa się je mianem drutów spawalniczych. Ich średnica to przeważnie 0,6-2 mm (im grubszy jest spawany element, tym większa powinna być średnica elektrody).

Elektrody są też używane podczas spawania metodą TIG. Są one nietopliwe i wykonane z czystego wolframu lub wolframu z dodatkiem określonych tlenków. Wyróżnia się ich kilka rodzajów:

• Elektroda wolframowa – jej skład to w 100% wolfram, jest oznaczona kolorem zielonym. To odpowiedni wybór do spawania aluminium, magnezu oraz ich stopów.
• Elektroda torowa – 98% składu to wolfram, 2% to tor, jest oznaczona kolorem czerwonym. Nadaje się do spawania stali wysoko- i niskostopowych, a także stopów miedzi, tytanu i niklu.
• Elektroda cerowa – 98% składu to wolfram, 2% to cer, jest oznaczona kolorem szarym. Służy do spawania stopów niklu, aluminium, miedzi i tytanu, jak również stali nisko- i wysokostopowych.
• Elektroda lantanowa – są dwa jej rodzaje: złota oraz niebieska. Ta pierwsza ma w składzie 98,5% wolframu i 1,5% lantanu, a druga 98% wolframu i 2% lantanu. Elektrody są wykorzystywane do spawania stali nisko- i wysokostopowych, a także stopów tytanu, miedzi, niklu i aluminium.
• Elektroda wolframowa z domieszkami tlenków ziem rzadkich – 98,15% składu to wolfram, 1,75% tlenek lantanu, a 0,095% tlenek ceru. Służy do spawania miedzi, mosiądzu i stali.

 

 

 

—

Artykuł sponsorowany